Mijn naam is Valentijn Murat Civi. Ik ben eenenveertig jaar oud en ben al veertien jaar woonachtig in Brabant. Daarvoor gewoond in Amsterdam, maar voor de liefde verhuisd naar het zuiden. Nu, woon ik in Veghel met mijn vriend en twee geweldige honden.
Als kind zijnde was ik niet echt een normale jongen. Terwijl andere kinderen buiten speelden, was ik thuis bezig met iets creatiefs maken of doen. Ik had altijd wel een project, waar ik mee bezig was. Vooral één ding was erg duidelijk, mijn passie voor het schrijven.
Zodra ik kon, begon ik dagboeken bij te houden. Tot de dag van vandaag houd ik nog steeds dagboeken bij. Het leven gaat zo snel. Er gebeurd zo veel, dat je veel kleine belangrijke dingen snel vergeet. Daarom schrijf ik alles op, zodat ik nooit iets vergeet.
Op school en in mijn jeugd, ben ik vooral veel toneelstukken gaan schrijven en voor de schoolkrant. Op een later leeftijd, kregen we Hyves. Ik heb bijna twee jaar voor hun de maandelijkse columns geschreven. Na die twee jaar, ben ik even gestopt met schrijven. Het leven nam het over. Verschillende fijne en minder fijne dingen, lieten het schrijven even niet meer toe. Ik deed nog wel pogingen, maar was mijn inspiratie even kwijt.
Voor een jaar of twee dacht ik, dat het schrijven er niet meer in zou zitten. Dat wat ik ook probeerde, ik steeds in een blokkade terechtkwam. Dat zorgde voor nog meer frustratie en toen besloot ik het even een half jaar opzij te zetten.
Ineens gebeurde het. Net zoals het was gebeurd bij mijn vorige boeken. Ik zit ergens op een bankje en een beetje doelloos voor mij uit te staren. Ineens begint er een film zich af te spelen. Alles is duidelijk zichtbaar, van begin tot eind. Ik had weer een verhaal in mijn hoofd. Een jaar later is het klaar en wil ik het delen met de rest van de wereld.
www.valentijn-schrijft.nl
Als kind zijnde was ik niet echt een normale jongen. Terwijl andere kinderen buiten speelden, was ik thuis bezig met iets creatiefs maken of doen. Ik had altijd wel een project, waar ik mee bezig was. Vooral één ding was erg duidelijk, mijn passie voor het schrijven.
Zodra ik kon, begon ik dagboeken bij te houden. Tot de dag van vandaag houd ik nog steeds dagboeken bij. Het leven gaat zo snel. Er gebeurd zo veel, dat je veel kleine belangrijke dingen snel vergeet. Daarom schrijf ik alles op, zodat ik nooit iets vergeet.
Op school en in mijn jeugd, ben ik vooral veel toneelstukken gaan schrijven en voor de schoolkrant. Op een later leeftijd, kregen we Hyves. Ik heb bijna twee jaar voor hun de maandelijkse columns geschreven. Na die twee jaar, ben ik even gestopt met schrijven. Het leven nam het over. Verschillende fijne en minder fijne dingen, lieten het schrijven even niet meer toe. Ik deed nog wel pogingen, maar was mijn inspiratie even kwijt.
Voor een jaar of twee dacht ik, dat het schrijven er niet meer in zou zitten. Dat wat ik ook probeerde, ik steeds in een blokkade terechtkwam. Dat zorgde voor nog meer frustratie en toen besloot ik het even een half jaar opzij te zetten.
Ineens gebeurde het. Net zoals het was gebeurd bij mijn vorige boeken. Ik zit ergens op een bankje en een beetje doelloos voor mij uit te staren. Ineens begint er een film zich af te spelen. Alles is duidelijk zichtbaar, van begin tot eind. Ik had weer een verhaal in mijn hoofd. Een jaar later is het klaar en wil ik het delen met de rest van de wereld.
www.valentijn-schrijft.nl
Bezig met laden...
