Na vijftig jaar lid te zijn van de zusters van Veghel mag ik zeggen dat mijn leven tot hier toe een boeiend leven was. Ik heb in verschillenden delen van de Congregatie mee mogen werken aan de toekomst. Alle plannen waren gericht op groei, op toekomst, jonge mensen kansen geven. Op dit moment is me de opdracht gegeven om te voltooien, om samen met anderen een goed einde te bewerkstelligen voor de groep Nederlandse zusters en alles wat daar bij komt kijken. Het vecht niet met elkaar maar ik ervaar dat afbouwen moeilijk is, het heeft een totaal andere energie. Maar het is goed zoals het is, bij beide zaken is belangrijk dat er oprechte liefde aan ten grondslag ligt.
Bij het vieren van een jubileum in het klooster hebben we de gewoonte dat we onze geloften vernieuwen. Ik heb dat altijd ervaren als een vorm van dankzegging en vind het een mooie gewoonte. De geloften vertegenwoordigen een stabiele waarde in het religieuze leven. Sinds mijn intrede zijn de geloften al vele malen opnieuw uitgelegd.
De gelofte van gehoorzaamheid is luisteren: gehoor geven aan de oproep die God en mensen aan je doen. Met een open oor luisteren naar wat er om je heen gebeurd. Zuiverheid is dienen: eerlijk en oprecht in het leven staan. Puur en echt.
Armoede is delen: zo omgaan met de goederen der aarde door recht te doen aan Moeder Aarde, wat ik niet gebruik, kan worden besteed aan andere zaken.
Maar aan het einde van dit schrijven zou ik ook het volgende willen zeggen: ik ervaar een verzoening met en dankbaarheid voor al wat het verleden bracht, ik wil het heden actief aanvaarden en wil vertrouwensvol werken aan de toekomst, hoe die er ook uitziet en wat die ook zal brengen.
